Croniclydd
Er mai milwr a swyddog gweinyddol oedd Gruffudd, ei waith fel copïydd, a chyfieithydd, ac yn arbennig fel croniclydd, sydd o ddiddordeb heddiw. Gwaith pwysicaf Gruffudd yw ei gronicl, sef un o’r testunau naratif mwyaf swmpus a ysgrifennwyd yn yr iaith Gymraeg.
Daw pwysigrwydd Gruffudd fel ffynhonnell i’r amlwg yn rhannau cyfoes y testun, lle seilir y dystiolaeth ar ei brofiadau ei hun. Wrth fynd fel cydymaith i’w feistr, Syr Robert Wingfield, bu’n dyst i nifer o ddigwyddiadau pwysig y cyfnod megis y cyfarfod rhwng breninhoedd Lloegr a Ffrainc ar Faes y Brethyn Euraid, ger Calais, yn ogystal â phrofion Llys Siambr y Seren, Llundain. Mae’n rhoi disgrifiadau byw o’r hyn a welodd ac a glywodd. Mae naratif Gruffudd yn glir ac yn drefnus a defnyddia ddyfeisiadau gweledol megis addurniadau, penawdau a phriflythrennau i ddynodi diwedd un adran a dechrau’r nesaf.
Rhywbryd yn ei hanes, rhannwyd y cronicl yn ddwy. Cedwir y ddwy ran yn awr yn y Llyfrgell Genedlaethol. Roedd rhan gynharaf y cronicl, y cyfeirir ati fel Llawysgrif 5276D, yn eiddo i'r Athro Thomas Powel cyn i’r Llyfrgell ei phrynu wedi ei farwolaeth yn 1922. Bu ail ran y cronicl yn llyfrgell Plas Mostyn, Sir y Fflint (lle y cyfeiriwyd ati fel Mostyn 158) tan i A. Cecil Wright ei phrynu ar gyfer y Llyfrgell Genedlaethol yn 1918. Fe’i hadnabyddir yn awr fel Llawysgrif 3054D.